شعارهاي ما كه فقط با زبان گفته مي‌شود و به دنبال آن عملي در كار نيست . شعار حقيقي آن چيزي است كه از مغز و دل انسان برخيزد و او را به عمل وادارد; اصلا شعار مقدمه عمل كردن است .

در اينجا نيز كه حضرت مي‌فرمايد: "والغدرة التي استشعرتها قلوبكم" يعني : آن خيانت و ترك وفايي كه شعار شما شده و در دلتان جاي گرفته است .

پس من مي‌دانستم كه شما اهل كمك كردن و ياري رساندن به ما نيستيد، اما اين كه براي شما خطابه ايراد مي‌كنم و شما را مورد عتاب قرار مي‌دهم به خاطر بيان درد و سوز دل و جوشش نفس است : (و لكنها فيضة النفس ) (و لكن اين سخنان به خاطر لبريز شدن دردهاي دروني است .)

وقتي يك ظرف پر از آب شود شروع مي‌كند به ريختن و سر رفتن، و اين را در اصطلاح "فيضان" مي‌گويند; نفس انسان هم همانند ظرف آب وقتي پر شد و شروع به ريختن و سر رفتن كرد، در اصطلاح مي‌گويند: "فيضان نفس"، مانند اين كه روح هم سر رفته است . حالا حضرت مي‌خواهند بفرمايند: آن قدر درد و سوز در دلم هست كه سر مي‌رود و مي‌آيم خطابه مي‌خوانم . "و لكنها فيضة النفس": ولي اين سخنان من جوشش نفس و سوز دل است . (و نفثة الغيظ) (و تراوش غيظ و ناراحتي .)

انسان وقتي غيظ پيدا كند تا يك مدتي ناراحتي اش را مخفي مي‌كند،