از اين دو جمله به خوبي فهميده مي‌شود كه زمينه اصلي غصب خلافت و رهبري، بي تفاوتي مردم و راحت طلبي آنها بود. اگر مردم در مقابل آرمانهاي اسلام بي تفاوت نشده بودند، هرگز چند نفر قدرت طلب نمي توانستد با عوام فريبي و تظاهر به دين و قرآن و سنت پيامبر6 مسير امامت را منحرف سازند و زمينه تغيير امامت به سلطنت را فراهم كنند. حضرت زهرا(س) دور كردن حضرت علي (ع) را از خلافت، نتيجه راحت طلبي مردم و علاقه آنان به آسايش و رفاه دانسته اند. (و نجوتم بالضيق من السعة [من الضيق بالسعة ]) (و شما سرعت و پيشي گرفتيد از وسعت و گشايش به سوي تنگنا و سختي .)

"نجوتم" از ماده "نجا" به معناي سرعت گرفتن و سبقت جستن آمده است .[1] يعني : شما آنچه را وسعت است رها كرديد و به طرف سختي و تنگنا رفتيد. به عبارت ديگر شما حكومت حقه را كه براي حق و عدالت گشايش و وسعت داشت رها كرديد و به طرف حكومت باطل كه محل ضيق و تنگناست روي آورديد و خود را گرفتار هواي نفس چند نفر خودخواه و قدرت طلب كرديد.

البته در نقل كتاب "بحارالانوار" از كتاب "احتجاج" طور ديگري آمده كه صحيح تر است و با جملات قبلي تناسب بيشتري دارد: "و نجوتم من الضيق بالسعة": (و شما سرعت و پيشي گرفتيد از تنگنا و سختي به سوي وسعت و آسايش .)

---