البته كلمه "أحق" در اينجا بدان معنا نيست كه ديگران هم نسبت به خلافت سزاوار بودند و حق داشتند ولي علي (ع) سزاوارتر بود، گرچه "أحق" افعل تفضيل و صفت برتر است، ولي در اينجا اين معنا را نمي رساند; بلكه اين جمله نظير آيه شريفه قرآن است كه مي‌فرمايد: (اذلك خير أ م جنة الخلد) [1] يعني : "اين [دلبستگي به دنيا] بهتر است يا بهشت جاويدان ؟" اين آيه نمي خواهد بفرمايد كه دلبستگي به دنياي پست خوب است ولي بهشت بهتر مي‌باشد، بلكه منظور آيه اين است كه فقط بهشت خير است و هرچه خوبي و كمال هست در بهشت است . و ما خودمان هم در سخنانمان مي‌گوييم كه مثلا: "اگر آدم شكست بخورد بهتر است يا اين كه از اول حواسش را جمع كند؟" اين بدان معنا نيست كه اگر آدم شكست بخورد خوب است ولي اگر حواسش را جمع كند بهتر است .

در اينجا نيز كه حضرت مي‌فرمايند: "علي (ع) به خلافت و قبض و بسط كشور اسلامي سزاوارتر بود." به اين معنا نيست كه آن كساني كه آمدند و خلافت را غصب كردند سزاوار بودند; بلكه مي‌خواهند بفرمايند: فقط علي (ع) سزاوار خلافت بود و ديگران شايستگي آن را نداشتند. (و خلوتم بالدعة ) (و به خلوت راحتي و آسايش تن داديد!)

"دعة" به معناي سكون و آرامش و راحتي است، در مقابل سختي و ناراحتي و جنگ .

---