(به تحقيق يك سخن دروغي را [به خدا و رسولش ] نسبت داده اي !)
"فري" به كلام دروغي ميگويند كه بزرگ و واضح باشد، و از ماده
"فري" است به معناي افتراء; يعني : چيز دروغي را به كسي نسبت دادن .
اينها به دروغ به پيامبر6 نسبت داده بودند كه آن حضرت فرموده ما
طايفه پيامبران از خودمان چيزي به ارث باقي نمي گذاريم ; در حالي كه
حضرت چنين چيزي را نگفته بودند و اين حرف بر خلاف صريح آيات
قرآني است، كه از آن آيات فهميده ميشود كه پيامبران نيز همانند مردم
ديگر از خود ارث و ميراث باقي ميگذارند.
(أفعلي عمد تركتم كتاب الله و نبذتموه وراء ظهوركم ؟)
([و شما اي مردم !] آيا از روي قصد و عمد كتاب خدا را ترك كرده و پشت سر
انداخته ايد؟)
يعني : شما در مقابل قرآن - كه صريحا دلالت دارد بر ارث بردن دختر
از پدر و نيز تشابه پيامبران با ديگران در ارث بردن و ارث نهادن -
[1] خطاب حضرت در ابتداي اين قسمت از خطبه متوجه همه مسلمانان بود كه چنين ظلم بزرگي را ديدند و ساكت و بي تفاوت ماندند، ولي اين جمله خطاب به ابوبكر است، و پايان اين قسمت باز متوجه مردم است كه چگونه در برابر تحريف حكم قرآن ساكت شده اند.
[2] سوره مريم (19)، آيه 27، با كمي تغيير.
نام کتاب : خطبه حضرت فاطمه زهرا(س) و ماجراي فدك نویسنده : منتظري، حسينعلي جلد : 1 صفحه : 194