"مني" به معناي مبتلا شدن است، و "بهم" جمع "بهمة" است و به آدمهاي شجاعي كه منطق و استدلال سرشان نمي شود مي‌گويند. گاهي اوقات شاه در رژيم گذشته اين گونه افراد را استخدام مي‌كرد تا به بعضي از خواسته هاي خود برسد. يك آدمهايي كه شجاعند ولي منطق سرشان نمي شود. پيغمبر6 گرفتار يك چنين آدمهايي بود، تا اين كه با زحمت هاي زياد آنها را كنار زد و راه را براي پيشرفت اسلام هموار كرد. (و ذؤبان العرب ) (و گرگهاي عرب .)

پيامبر6 به شجاعاني از عرب مبتلا شدند كه همانند گرگ درنده خو بودند. خصلت گرگ درندگي است و اندازه و احتياج سرش نمي شود، همين طور گوسفندان را مي‌درد; مثل شير و پلنگ و ديگر درندگان نيست كه به اندازه احتياجش شكار كند، بلكه هرچه جلوي راهش باشد مي‌درد. اينها نيز گرگ صفت و درنده خو بودند و كارشان قتل و غارت بود و از منطق بويي نبرده بودند. (و مردة أهل الكتاب ) (و سركشان از اهل كتاب .)

معمولا اهل كتاب - بخصوص مسيحي ها - اهل حمله و يورش نبودند، ولي پيامبر6 مبتلا به بعضي از اينها بودند كه حتي از دستورات تورات و انجيل خودشان هم تمرد و سرپيچي مي‌كردند، مثل يهودي هاي مدينه كه باعث خيلي از جنگ ها عليه پيامبر6 بوده و با كفار و مشركان هم دست و هم پيمان شده بودند.