به جاآوردن واجبات و دستورات او سختي ها را به جان و دل بخرد. بالاخره بهشت را كه همين طوري به من و شما نمي دهند، بهشت را به بها مي‌دهند. اين طور نيست كه بدون زحمت و تحمل مشقت در راه دين بتوان به بهشت داخل شد. خداي متعال در قرآن با صراحت مي‌فرمايد: (أم حسبتم أن تدخلوا الجنة و لما يأتكم مثل الذين خلوا من قبلكم ) [1] يعني : "شما گمان مي‌كنيد كه داخل بهشت مي‌شويد و آن امتحانات و ابتلائاتي كه بر امت هاي گذشته وارد شد بر شما وارد نمي شود؟" سپس در همين آيه ادامه مي‌دهد: (مستهم الباءساء و الضراء و زلزلوا حتي يقول الرسول و الذين امنوا معه متي نصر الله) : "آن قدر بيچارگي و سختي به آنها رسيد و زير و رو شدند تا كه پيامبر و همه كساني كه به او ايمان آورده بودند صدايشان بلند شد و گفتند پس نصرت و ياري خدا چه زماني است ؟"

خلاصه اين كه اين طور نيست كه با رفاه و آسايش و عدم تحمل زحمت و مشقت انتظار بهشت داشته باشيم ; بلكه بايد در راه خدا و براي اعتلاي دين خدا سختي ها و مصيبت ها را تحمل كنيم و بدانيم كه خدا خود پاداش صابرين را خواهد داد.

و گونه سوم : "صبر در مقابل معصيت"، كه از دو قسم ديگر بالاتر است، يعني : زمينه و وسيله معصيت براي كسي فراهم شود ولي به خاطر خدا از آن چشم بپوشد. اين قسم از صبر از همه مهم تر و اجرش هم بيشتر است .

---