رسيد، بي تابي نكند و به زمين و زمان فحش ندهد و منكر خدا و پيغمبر6 نشود، بلكه صبر پيشه كند، و اصلا مگر چاره اي جز صبر كردن هم وجود دارد؟ مثلا اگر انسان بي تابي كند و خودش را بزند و داد و فرياد سر دهد، آيا چيزي به دست مي‌آورد؟ پس بهتر است صبر كند و امورش را به خدا بسپارد; و خدا نيز پاداش بزرگي به خاطر اين صبرش خواهد داد.

خداي متعال در قرآن كريم مي‌فرمايد: (و لنبلونكم بشئ من الخوف و الجوع و نقص من الاموال و الانفس و الثمرات و بشر الصابرين ) [1] يعني : "و البته شما را به چيزي از ترس و گرسنگي و نقص از اموال و جانها و ثمرات آزمايش و امتحان خواهيم كرد; و صبركنندگان را بشارت ده ." يعني : ما شما را با گرسنگي و ترس امتحان مي‌كنيم، به وسيله اين كه اموال و فرزندانتان را مي‌گيريم شما را امتحان و آزمايش مي‌كنيم، تا آن كساني كه مؤمن واقعي هستند از ديگران شناخته شوند; و بشارت بده به صبركنندگان . آنگاه در ادامه مي‌فرمايد: (الذين اذا أصابتهم مصيبة قالوا انا لله و انا اليه راجعون ) [2] "صابران كساني هستند كه وقتي به آنها مصيبتي وارد مي‌شود [به جاي اين كه بي تابي و داد و فرياد راه بيندازند يا نعوذ بالله به خدا و پيغمبر6 اهانت كنند] مي‌گويند: ما از خداييم و به سوي او بازخواهيم گشت ." اين شخصي كه الان از دست تو رفته، خيلي طول نمي كشد كه تو هم به او ملحق مي‌شوي، همه ما رفتني هستيم .

گونه دوم : "صبر در راه طاعت" است ; يعني : در راه اطاعت خدا و

---