خانه كعبه را تجديد بنا كرد.[1]

و اين منافات ندارد با اين كه سنگها و مصالح كعبه همان سنگها و مصالح زمان حضرت ابراهيم (ع) باشد، چون اين طور كه اهل فن مي‌گويند سنگهاي كعبه امتياز زيادي بر سنگهاي ديگر دارد، زيرا ماده اي كه سبب نگهداري سنگ مي‌شود در سنگهاي معمولي ده درصد بيشتر نيست ولي در سنگهاي كعبه صد درصد است، از اين جهت در برابر سرما و گرما و حوادث طبيعي مقاومت كرده ; به هرحال قرآن ساختن كعبه و خانه خدا را به حضرت ابراهيم (ع) و اسماعيل (ع) نسبت مي‌دهد، ولي روايات دارد كه در زمان حضرت آدم (ع) پايه گذاري اين خانه شده است، و خداي تبارك و تعالي كساني را به وسيله حضرت ابراهيم (ع) دعوت كرده است و هر كدام كه اين دعوت را شنيده اند اجابت كرده اند.[2]

"و صدقوا كلمته ، و وقفوا مواقف انبيائه"

(و كساني كه به حج مي‌روند كلام خدا را تصديق كرده اند و در جايي مي‌ايستند كه موقف انبياست .)

و انبيا آنجا در مقابل حق تعالي كرنش كرده اند.

"و تشبهوا بملائكته المطيفين بعرشه"

(و شبيه شدند به ملائكه اي كه به دور عرش حق تعالي طواف مي‌كنند.)

گرچه "عرش" به معناي تخت است ولي در اينجا و در روايات و نيز در آيه شريفه (الرحمن علي العرش استوي)[3] كنايه از تسلط تكويني و احاطه كامل خدا بر

---