نام کتاب : درسهايي از نهج البلاغه نویسنده : منتظري، حسينعلي جلد : 1 صفحه : 539
صحنه گيتي آثار و علائمي نمايان شد;[1] مثلا بتها در همه جا به زمين افتادند، در
ايران چهارده كنگره از ايوان كسري در مدائن خراب شد، و درياچه ساوه كه مورد
احترام عده اي از مردم بود و حتي آن را ميپرستيدند خشك شد - و در روايات
رسيده است كه يكي از علائم نزديك شدن ظهور حضرت مهدي "عج" اين است كه
اين درياچه دوباره آب پيدا ميكند و ميدانيد كه اكنون آب پيدا كرده - و در وادي
سماوه آب جاري شد[2] و آتشكده فارس كه هزار سال خاموش نشده بود خاموش
شد.
اوضاع اعتقادي و اجتماعي زمان بعثت
"و اهل الارض يومئذ ملل متفرقة"
(و در آن روزگار مردم زمين ملتهاي متفرقي بودند.)
عده اي يهودي، مسيحي و گروهي بت پرست و... بودند.
"و اهواء منتشرة"
(و داراي هواهاي متفرق بودند.)
مقصود حضرت اين است كه ريشه بسياري از مذاهب و اديان همان خواستها و
هواهاي نفساني اشخاص است ولو پيروان آن دينها قاصر باشند و درك نكنند.
"و طوائف متشتتة"[3]
(و طايفه هاي متفرقي در روي زمين بود.)
[1] بحارالانوار، ج 15، ص 248 تا 331، باب 3. مرحوم مجلسي در اين باب اخبار مربوط به ولادت حضرت و معجزاتي كه اتفاق افتاده را جمع آوري كرده است . و در صفحه 257 روايتي را از امالي صدوق نقل ميكند كه علائمي را كه در متن بيان شده آورده است .
[2] "سماوه" از شهرهاي جنوبي عراق است و در آن باتلاقي است كه همزمان با بعثت پيامبراكرم 6 در آن آب پيدا شد.
[3] در نسخه "صبحي صالح" به جاي "طوائف" "طرائق" ضبط شده و شايد بهتر باشد; زيرا شامل تمام مسلك هاي موجود در زمان بعثت خواهد شد.
نام کتاب : درسهايي از نهج البلاغه نویسنده : منتظري، حسينعلي جلد : 1 صفحه : 539