گفته شده، چون گنج در زمين فرو رفته است، و مقصود از "دفينه" حقايق و معارفي است كه در عقول مردم نهفته و دفن گرديده و مردم در اثر القائات شياطين جن و انس از آنها غفلت كرده اند و پيامبران آمدند تا مرتكزات و دفائن عقول مردم را به آنان يادآوري نمايند و توجه بدهند، پس شرع و عقل با هم توأمند، در شرع حكمي كه واقعا با فطرت مخالف باشد وجود ندارد، البته ممكن است مصلحت و حكمت بعضي احكام را عقل و فطرت مورد توجه قرار ندهند، بنابراين ريشه تمام گفته هاي پيامبران بلكه تمام علوم هم همين ارتكازيات انسان است، و كار پيامبران و حتي علوم بشر در جهت تشريح همين ارتكازيات مي‌باشد، پس مايه همه حقايق و معارف ديني و يا علمي و دنيوي در عقول و نفوس انسانها نهفته است . لذا انسان براي قبول هر چيزي به دنبال دليلي مي‌رود كه وجدان و ارتكازش را قانع بسازد و هنگامي كه با دليل حقيقتي روشن شد مي‌پذيرد.

دليل ديگر بعثت

"و يروهم الايات المقدرة"

(و آيات خداوند را به مردم بنمايانند.)

"آيات" به معناي نشانه ها مي‌باشد; و كلمه "المقدرة" به دو صورت نقل شده : "مقدرة" و "مقدرة"، اگر "مقدرة" باشد يعني پيامبران بنمايانند به مردم نشانه هاي وجود حق تعالي را و اين نشانه ها به اندازه و مقدار است ; يعني همه به تقدير و اندازه گيري حق تعالي است . موجودات عالم هر كدام به نحو خاصي اندازه گيري شده و در حد خاصي موجود مي‌باشند، و از آن جهت كه اينها نشانه و مرآت وجود حق تعالي هستند، پيامبران آنها را به مردم مي‌نمايانند و انسان را متوجه حق تعالي مي‌كنند. ولي اگر "مقدرة" باشد مصدر است، يعني پيامبران به مردم نشانه هاي قدرت حق را مي‌نمايانند، و در اين صورت كلمه "آيات" الف و لام ندارد و اضافه به