نام کتاب : درسهايي از نهج البلاغه نویسنده : منتظري، حسينعلي جلد : 1 صفحه : 438
به هرحال سه نظر در مورد اين آيه و روايات وجود دارد كه ذكر شد[1] و فعلا
كاري به درست و باطل بودن آن نداريم، حال برمي گرديم و عبارت را ميخوانيم .
"لما بدل اكثر خلقه عهد الله اليهم"
(وقتي كه بيشتر خلق خدا عهد و پيماني را كه خدا با آنها داشت عوض كردند)
اين عهد و پيمان همان است كه در آيه شريفه : (الست بربكم) ذكر شده است .
"فجهلوا حقه"
(پس حق خدا را كه به حسب فطرت در مييابند فراموش كردند)
"و اتخذوا الانداد معه"
(و براي خدا شريك هايي گرفتند)
"و اجتالتهم الشياطين عن معرفته"
(و شيطانها مردم را از شناسايي خدا باز داشتند)
"و اقتطعتهم عن عبادته"
(و از پرستش خدا آنان را جدا كردند)
مثلا به جاي اين كه پرستش خدا را بكنند، پرستش شرق و غرب را پيشه كردند.
"فبعث فيهم رسله"
(پس خداوند برانگيخت در بين مردم فرستادگانش را.)
"رسل" جمع "رسول" به معني فرستاده است، و معمولا به پيامبراني ميگويند
كه به آنان وحي ميشده و يا صاحب كتاب هستند. در اثر اين انحرافاتي كه در
انسانها پيدا شد خدا فرستادگان خود را در بين مردم برانگيخت .
"و واتر اليهم انبيائه"
(و پي درپي پيامبران را بر ايشان فرستاد.)
[1] تفصيل بيشتر را ميتوان در ذيل آيه 172 از سوره اعراف در الميزان، ج 8، ص 308 ملاحظه كرد.
نام کتاب : درسهايي از نهج البلاغه نویسنده : منتظري، حسينعلي جلد : 1 صفحه : 438