در قرآن آمده است : (قال فبما اغويتني لاقعدن لهم صراطك المستقيم)[1] من مي‌نشينم بر سر راه آدم و اولادش و از راه راست منحرفشان مي‌كنم .

ماجراي وسوسه شيطان بر آدم (ع) و عاقبت آن

"فاغتره عدوه نفاسة عليه بدار المقام"

(شيطان وقتي ديد جاي هميشگي خود را در بهشت از دست داد و حالا آدم خانه اي پيدا كرد كه هميشه در آن راحت است، پس بر آدم بخل ورزيد و او را گول زد.)

"و مرافقة الابرار"

(خانه اي كه هميشه انسان در آنجاست و با نيكان رفاقت دارد.)

شيطان آمد به آدم فشار آورد كه از اين درخت كه ممنوع شده اي بخور: (هل أدلك علي شجرة الخلد و ملك لايبلي)[2] مي‌خواهي تو را راهنمايي كنم به درختي كه اگر از آن خوردي عمر و سلطنت هميشگي خواهي داشت ؟ با اين كه كلام خدا يقين آور است و حرف شيطان در مقابل حرف خدا نبايد تأثيري داشته باشد، اما آدم حرف خدا را زمين گذاشت و حرف شيطان را پذيرفت .

"فباع اليقين بشكه"

(پس يقين خود را به شكش فروخت .)

در او شك و ترديد ايجاد كرد چرا كه شيطان براي آدم و حوا قسم خورد. قرآن فرموده : (و قاسمهما اني لكما لمن الناصحين)[3] براي آنها قسم خورد و گفت كه من خيرخواه شما هستم، حضرت آدم باور نمي كرد كه كسي به خدا قسم دروغ بخورد.

---