كه بايد اول عمره و بعد حج به ترتيب در يك سال در ماههاي حج بجا آورده شوند; ولي در حج افراد و حج قران، عمره كاملا از حج جداست و هر كدام عمل مستقل مي‌باشد.

در حج تمتع در روز عيد قربان در مني قرباني واجب است و از اعمال آن مي‌باشد و هر كس متمكن نباشد بايد به جاي آن روزه بگيرد; و در حج قران قرباني از ابتدا مقرون با احرام است و بايد تا روز عيد در مني همراه باشد; ولي در حج افراد اصلا قرباني واجب نيست .

(مسأله 131) آنچه در مسأله پيش گفته شد مربوط به حجة الاسلام است ; اما در حج استحبابي - همه افراد چه اهل مكه و اطراف آن، و چه اهالي شهرهاي دور - بين اقسام سه گانه حج مخيرند، هر چند حج تمتع افضل است . و در حجي كه به واسطه نذر و مانند آن يا به اجاره واجب شده است، ملاك كيفيت نذر و اجاره است . و حجي كه به سبب فاسد كردن حج سابق واجب شده بايد مطابق حج سابق فاسد شده انجام شود.

(مسأله 132) كسي كه از شهرهاي دور بوده و به مكه معظمه آمده و در آنجا مجاور شده ولي قصد ماندن دائم ندارد پس تا دو سال وظيفه او حج تمتع است، و بعد از دو سال بنابر مشهور اگر اقامتش در مكه بعد از استطاعت و وجوب حج بوده بايد حج تمتع بجا آورد; همچنين است اگر پيش از اقامت دو سال در مكه استطاعت پيدا كرد و مي‌توانست پيش از گذشتن دو سال آن را بجا آورد. ولي احوط جمع بين دو وظيفه است بدين گونه كه عمل را به قصد آنچه بر عهده اوست از تمتع و افراد انجام دهد.

اما اگر بعد از اقامت دو سال در مكه مستطيع شد بايد حج افراد يا حج قران بجا آورد. و اگر كسي از شهرهاي دور به مكه آمده و در آنجا مستطيع شده و قصد ماندن كرده و در آنجا به قدري مانده