گلپايگانى و شيخ عبد الكريم حائرى استفاده نمود و با مهاجرت آيت اللّه حائرى به قم ايشان به قم آمدند و تا سال 1351 ه ق در قم بودند سپس دوباره به اراك رفتند و آنجا مشغول تدريس شدند و در سال 1375 ه ق دوباره به قم مراجعت كردند و در قم براى هميشه ماندگار شدند. و به تدريس خارج فقه و اصول پرداخت. در سال 1390 ه ق زندگى را بدرود گفت جنازه‌اش به عراق حمل و در نجف اشرف دفن شد.

ايشان يكى از هم‌مباحثه‌هاى آقاى گلپايگانى بود، و درس شيخ عبد الكريم حائرى و گويا درس شيخ محمد تقى گلپايگانى را با هم بحث مى‌كردند. حضرت آيت اللّه گلپايگانى در مورد ايشان فرموده بودند:

«زياد در مطالب فكر مى‌كرد و بعد به مباحثه مى‌آمد. و من در اثناء مباحثه، مطالبى را ميگفتم و بر آنچه ايشان با فكر و دقت درست كرده بود ايراد و اشكال مى‌كردم. ايشان مى‌گفتند شما خيلى سرعت انتقال داريد، من هم به ايشان مى‌گفتم شما هم در مطالب اهل فكر و تأمل هستيد.»

اين دو بزرگوار علاوه بر هم‌بحث بودن صميميت و رفاقت خاصى با هم داشتند. و بر اين رفاقت تا آخر عمر پايبند بودند. بطوريكه آقاى فريد در درس اخلاقى كه در منزل داشتند. مطالبى راجع به آيت اللّه گلپايگانى نقل مى‌نمودند. و ايشان را به عنوان يك اسوه براى طلاب معرفى مى‌كردند. و در ابتداء دوران طلبگى چون وضع اقتصادى آقاى گلپايگانى مناسب نبود، گاهى وجهى را به ايشان پرداخت مى‌كردند.

2- مرحوم آيت اللّه حاج آقا روح اللّه كمالوند خرم‌آبادى‌

وى از بزرگان و مبرّزين علماء حوزه علميه قم محسوب مى‌شد. و در حوزه علميه قم چندى به تدريس معقول پرداخت. در سال 1319 در خرم‌آباد لرستان متولد شده، پس از گذراندن مقدمات علوم به اراك هجرت كرده و از محضر حاج شيخ عبد الكريم حائرى بهره جست و با هجرت استادش به قم ايشان هم به تبع استاد به قم مشرف شد و از خرمن علم بى‌پايان استاد خوشه‌چينى كرد. و سپس به خرم‌آباد هجرت نمود و در