«ضرورت توجه به امر تبليغ»[1]

بسم اللّه الرحمن الرحيم‌

خداوند تبارك و تعالى به بعضى از افراد نعمت و استعداد وعظ و خطابه عنايت فرموده است تا براى مردم در زمينه‌هاى ارشاد و تبليغ و ترويج مفيد واقع شوند.

ان شاء اللّه آقايانى كه از اين نعمت خداداى بهره‌مند هستند، طىّ ماه صفر و ديگر ايّام سال استفاده خواهند رسانيد و خودشان هم به ثواب و پاداش الهى دست مى‌يابند، ولى در مورد انتخاب مكان و محلّ فعاليّت، مكانهاى محروم را انتخاب نمايند، فعلا جاهايى هست كه بكلّى از احكام شرع بى‌خبر هستند و حتّى كسى را ندارند تا احكام ابتدايى را به آنها بياموزد، به علت همين بى‌اطلاعى به قوانين و احكام دينى، معاصى زيادى در اين گونه بلاد، رخ مى‌دهد كه گناهش پاى همه است به جهت اينكه اگر آنها را به وظايف شرعى خودشان آشنا كنند ديگر معصيت به اين اندازه رواج پيدا نخواهد كرد، تمركز و ماندن ما در حوزه از روى بى‌همّتى و راحت‌طلبى است. در همين مملكت خودمان روستاهايى وجود دارند كه احكام اوّليّه حيض و نفاس و جنابت را هم نمى‌دانند، حدود محرم و نامحرم برايشان مفهومى ندارد و حتّى نكاح و زناشويى آنها مشروع نيست.

در زمانى كه ما مى‌توانيم رفع اين اشكالات را متقبّل شويم به بهانه‌هاى مختلف از اين مسؤوليت كه به دوش همه ماست، شانه خالى مى‌كنيم، البته كسانى هستند در حوزه كه كاملا مشغول تحصيل و اكتساب علوم هستند، وقتى هم درسشان تمام شد و ملّا شدند مى‌بينيم اكثرا چيزى به كسى ياد ندادند و منبع اثرى كه بايد باشند نشده‌اند مگر برخى از

[1]- تاريخ سخنرانى: 8/ 8/ 64.