نبوده، لذا آقايان بايد با جدّيت و كوشش، زمينه تشكيل اين جلسات را در اوقات مناسب فراهم كنند و مبانى و اصول دين را به فرهنگيان آموزش دهند، آن هم به مقدار توان و استطاعت، و مهمتر اينكه جهت ولايت را اهميّت بيشترى بدهند تا مقام ولايت تضعيف نشود. در اين صورت شما مصداق اين جمله امام عليه السّلام واقع مى‌شويد كه مى‌فرمايد: «و لو لا ذلك لساخت الارض باهلها».

مى‌خواستم از اين روايت اين نكته را هم تأكيد كنم تا معلوم شود كه اتمام حجّت بر مردم اين است كه آنها هم اصول دين خداوند را توسط شما درك كنند و هم معرفت و درك ولايت آنها تكميل شود.

اگر بنا باشد ولايت را از اقامه حجّت كنار بگذاريد حجّت تمام نمى‌شود، ولو اينكه تبليغات فرض شود، مثل تبليغات مسيحيّت و يهوديّت و نيز تبليغات ساير فرق كه خداشناس هستند، در اين تبليغات هم حجّت تمام نمى‌شود. اتمام حجّت، آن حجّتى است كه خدا مى‌خواهد و اگر نباشد زمين، اهلش را فرو مى‌برد، و آن حجت ولايت است بر اهل قم، به اين جهت كه به غير از معرفت ولايت در اين شهر اقامه حجّت مترتب نيست.

ساير ممالك اسلامى، تربيت اسلامى و ترويج قرآن و تبليغ خداشناسى دارند و در غير ممالك اسلامى هم اهل اديان از خدا و كتاب مقدس و پيغمبرشان برنامه‌هاى تبليغى و ارشادى دارند، امّا عينيّت «و لو لا ذلك لساخت الارض بأهلها» در اين معنى است كه اگر روى زمين شيعه و تشيّع نبود از اين روايت استفاده‌اى بر اقامه‌كنندگان حجت نمى‌رسيد.

به هر حال به همين مقدار كه خداوند بر شما منّت گذاشته و شما را براى اين هدف مقدّس برگزيده كه بتوانيد شيعه را ترويج كنيد، سعادتى است براى شما و مشمول اين فرمايش امام معصوم عليه السّلام هستيد كه مى‌فرمايد: اينها حجت را بر جميع خلايق تمام مى‌كنند و اگر چنين نمى‌شد زمين اهلش را فرو مى‌برد. شما شبيه زكريّا بن آدم هستيد كه حضرت رضا عليه السّلام در حق وى فرمود: «در ميان اهلت بمان كه خداوند به بركت تو از اهلت دفع بلا مى‌كند و يا مثل حضرت موسى بن جعفر عليهم السّلام كه بلا از مردم بغداد دفع شد.