ما نوشتيم در زبور بعد از ذكر [بعضى ذكر را را به تورات تفسير نموده و بعضى به لوح محفوظ معنى كرده‌اند] كه زمين به بندگان صالح و نيك خواهد رسيد. و مراد از ارض يك قطعه‌اى از زمين نيست. مطابق روايات تمام دنيا و كره زمين است و عباد صالحين خدا مطابق بعضى از روايات ائمه اطهار سلام اللّه عليهم اجمعين هستند و در بعضى ديگر ميفرمايند: «ما و اصحاب و اتباع و شيعيان ما هستند» يعنى آنها كه ائمه اطهار را متابعت مى‌كنند بالاخره زمين به آنها ميرسد و شما غصه و همّ و غمّ اينرا كه عاقبت چه ميشود نداشته باشيد بعد ميفرمايد: «ان فى هذا لبلاغا لقوم عابدين» يعنى اين مطلبى كه بيان شد فى الحقيقه ابلاغ به عبادت‌كنندگان است يعنى اى بندگان خدا كه خدا را عبادت مى‌كنيد اطمينان داشته باشيد كه وارث زمين شما هستيد بعد ميفرمايد «و ما ارسلناك الا رحمة للعالمين» (خطاب به پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلم كه ما تو را نفرستاديم مگر رحمت براى همه مردم حتى همه عوالم.)

رحمت بر مؤمنين باين معنى است كه ببركت پيروى از فرمايشات پيغمبر ايمان آورده و اطاعت و بندگى خدا را مى‌نمايند و در هر دو جهان اجر و پاداش و ثواب ميبرند. رحمت بر غير مؤمنين باين معنى است كه تا حدى جلو معصيت آنها را ميگيرد و حجت را بر آنها تمام مى‌كند و در خيلى از اوقات به بركت وجود پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلم در دنيا آنها را عذاب نمى‌كند و آنها را از بلاها محفوظ مى‌دارد، و همچنين به بركت وجود ائمه اطهار و بعد بواسطه وجود علماء و مؤمنين كه شيعيان آل رسول هستند. و چه بسا ببركت وجود يك نفر عالم يا مؤمن خداوند يك شهر يا يك مملكت را از بلا حفظ مى‌كند كه خداوند متعال خطاب به پيغمبر اكرم ميفرمايد «و ما كان اللّه ليعذبهم و انت فيهم و ما كان اللّه معذبهم و هم يستغفرون» (يعنى خداوند آنها را عذاب نمى‌كند در حالى كه تو در ميان آنان باشى و همچنين آنها را عذاب نمى‌كند درحالى‌كه استغفار مى‌كنند.)

آنچه براى ما اهميت دارد و بايد غصه‌اش را بخوريم اينست كه تكليف مهمى بما متوجه شده كه ما ميتوانيم تا حدى اشخاص قابل هدايت را هدايت كنيم و ارشاد نمائيم و ارشاد كنيم دينشان را حفظ كنند آنها را به اطاعت و بندگى خدا وادار نمائيم.