ايشان از مهمترين اساتيد وى بود. و استخوان‌بندى فقاهتى ايشان از مرحوم شيخ عبد الكريم حائرى بود آيت اللّه گلپايگانى از سال 1336 ه ق كه به اراك هجرت كرد تا زمان وفات شيخ با ايشان ملازم بود. پروانه‌وار بر دور ايشان مى‌چرخيد و از مبانى فقهى و اصولى ايشان استفاده مى‌بردند. و حدود 19 سال در درس ايشان شركت كردند، حتى در جلسات خصوصى هم با ايشان بودند. روى همين جهت مرجع بزرگوار براى استاد عاليقدر خود كمال احترام و اجلال را مراعات مى‌كرند. و خود را رهين الطاف و عنايات آن مرد بزرگ مى‌دانستند، و در اعزاز نام و آثار و خدمات ايشان مى‌كوشيدند.