منبر رفتم يك شب كه اول ماه رجب بود راجع به اعمال ماه رجب صحبت كردم فردا كه خدمت ايشان مشرف شدم فرمودند كه امروز تمام خانواده ما روزه هستند.»

آيت اللّه كريمى جهرمى كه افتخار شاگردى مكتب ايشان را دارند در اين مورد مى‌نويسد:

«آن مرجع بزرگ از اهل عبادت و تهجّد بود و به واجبات و مستحبات اهتمام مى‌ورزيد. شب زنده‌دارى و تهجد او و گريه‌ها و اشكهاى جارى او و تلاوت قرآن و دعاهاى مختلف او ترك نمى‌شد و نيز تقيد به گفتن اذان داشتند و صداى مباركشان به هنگام طلوع فجر به اذان بلند مى‌شد. اين‌جانب خود كرارا صداى مباركشان را كه به هنگام طلوع فجر و سفيده صبح بلند بود شنيدم‌[1] و بلند اذان مى‌گفتند و چه‌قدر اذان آن بزرگوار به هنگام صبح، طنين جذابى داشت.»

طبيب مخصوص ايشان كه بيست و هفت سال سابقه ارادتمندى دارند نقل مى‌كنند كه من هر وقت خدمتشان مى‌رفتم ايشان مشغول تلاوت قرآن كريم بودند. آرى آن مرجع بزرگ صبح و شام تلاوت قرآن مى‌كردند و تا روزهاى آخر عمرشان اين برنامه را ادامه دادند و تلاوت قرآنشان در اين دو وقت ترك نشد.

يكى از نوادگان ايشان مى‌گويند:

«عصر ماه مبارك رمضانى در سن چهارده سالگى به حضور آقا مشرف شدم ايشان مشغول تلاوت قرآن بودند. سلام كردم و وارد شدم‌

[1]- آية الله كريمى داماد داماد آقا هستند.