اولين مدرسه علوم دينى به سبك جديد را ايشان در قم تأسيس كردند. اولين مؤسسه بزرگ قرآنى را ايشان در قم بنيان نهادند، اولين فهرست بزرگ فقهى و حديثى با استفاده از دانش و اختراعات جديد بشرى را ايشان پديد آوردند، صدها مدرسه، مسجد و مؤسسه تبليغ دين را در سراسر كشور و در كشورهاى ديگر بنياد كردند. هزاران شاگرد را از فقه پخته و عميق خود بهره‌مند ساختند، بسيارى آرا و نظرات فقهى كه حاكى از روشن بينى و ذهن نوگراى ايشان بود ارائه كردند و بالاتر از همه با منش و رفتار پرهيزكارانه و با طهارت و تقوايى كه مى‌توانست براى علما و فقها، الگويى زنده و ملموس باشد، عمرى پر بركت را به زهد كامل گذرانيدند ...»

شامگاه هجدهم آذر سال گذشته، كشور اسلامى ما شاهد عزا و ماتم ديگرى شد. كشورى كه طى چند سال، فقدان استوانه‌هاى بزرگ علم و فقاهت و مدافعان راستين انقلات اسلامى را به شهادت نشست.

آرى هيچ كس را ياراى پذيريش اين خبر نبود: آيت حق، مرجع و فقيه اهل بيت عصمت وطهارت، حضرت آيت اللّه العظمى گلپايگانى قدّس سرّه به لقاء اللّه پيوست.

ايران اسلامى عزدار گرديد و مردم گروه‌گروه به خيابانها ريختند و به عزاى از دست دادن پدرى مهربان و مدافعى دلسوز خون گريستند، گويى همه با گوش جان مى‌شنيدن كه پدر مهربان و مرجع عظيم الشأن جهان تشيع با اطمينان وصف‌ناپذير نداى «يا أيتها النفس المطمئنة ارجعى الى ربك راضية مرضية» را لبيك مى‌گويد و به ديارى ديگر مى‌شتابد ...

يكسال گذشت و هنوز توده‌هاى مسلمان مرد زن ايرانى و تمامى شيعيان عاشق و شيفته مقام مرجعيت در سوك معظم له اشكها مى‌ريزند و سينه‌ها چاك مى‌دهند.

اينك كه يكسال از ارتحال آن فقيه بزرگ مى‌گذرد بر آنيم تا با بازگشتى به گذشته و تجديد آن همه ايثار و گذشت و وحدت و يكپارچگى مردم مسلمان و پيوند با مقام مرجعيت و روحانيت، همايش پر شكوه وداع با آن مقام عالى را در «بدرقه آفتاب» نظاره‌گر باشيم‌[1]. باشد تا در آيينه مطبوعات، ياد و خاطره آن روزها را زنده نگه داشته و گوش بسپاريم به كلام الهى:

«و سلام عليه يوم ولد و يوم مات و يوم يبعث حيا»

ستاد مراسم سالگرد معظم له‌

[1] لازم به ذكر است آنچه در اين مجموعه آمده، برگرفته از مطبوعات كثير الانتشار مى‌باشد كه تقديم خوانندگان مى‌شود.