نشأت مى‌گيرد، متفكرين و انديشمندان مسلمان سياست را ابزار هدايت و سعادت مى‌دانند در حاليكه انديشمندان غربى سياست را هدف و موضوع قدرت مى‌انگارند، به همين جهت يكى سياست را اصلاح خلق و ديگرى توزيع قدرتمندانه ارزشها، يكى سياست را ادره جامعه‌هاى انسانها به هر طريق ممكن و ديگرى اداره جوامع انسانى به طريقى كه به هدايت منتهى شود و يكى سياست را عين ديانت و ديگرى سياست را جدا از دين مى‌داند.[1] با توجه به مشكلاتى كه در مفهوم و تعريف سياست وجود دارد به توصيف و بررسى تعاريف مختلفى كه از سياست عرضه شده است مى‌پردازيم.

1- مفهوم و تعريف سياست:

واژه سياست در قواعد زبان‌شناختى عربى، مصدر است كه معانى متعددى دارد «اداره كردن و تدبير امور» يكى از معانى حقيقى اين واژه مى‌باشد كه نسبت به ساير معانى كاربرد فراوانى دارد لوئيس معلوف در المنجد درباره ماده «ساس» مى‌نويسد:

«سياسى- سياسة القوم: دبرّهم و تولى امرهم، يعنى امور سياسى و زعامت قوم را به دست گرفت و سياست يعنى استصلاح الخلق بارشادهم الى الطريق المنجى في العاجل‌

[1]- بهاء الدين پازادگاد، تاريخ فلسفه سياسى، ج 1، تهران: انتشارات زوار، 1359، ص 265.