«و زنان را حقوقى است بر شوهران چنانچه شوهران را بر آنها حقوقى مشروع است.»

و يا در تشبيه بسيار عالى و زيبا در مورد زن و مرد چنين مى‌فرمايد:

هنّ لباس لكم و انتم لباس لهنّ‌[1]

«زنان براى شما لباسند و شما نيز براى آنان لباس هستيد.»

يكى از خصوصيات لباس آن است كه بدن را از سرما و گرما و ظاهر شدن نواقص و عيبهاى بدن حفظ نموده و جلوگيرى مى‌كند.

زن و مرد هم، هر دو مانند لباس براى يكديگر مى‌باشند، يعنى بايد يكديگر را از هر نوع آفت و خطر داخلى و خارجى و همچنين از نمايان شدن صفات مذموم و ناپسند حفظ نموده، و در برابر سرما و گرما و عوارض خارجى عفاف و شخصيت و تفاهم خود را نگهدارند.

گذشته از اينها و با توجه به آنچه قبلا اشاره شده كه پايه اصلى هسته مركزى جامعه زن مى‌باشد، قرآن كريم در تشبيهى بسيار عميق چنين فرموده است:

نسائكم حرث لكم ...[2]

«زنان شما وسيله كشت (مركز بذر افشانى) شما هستند.»

همانگونه كه زمين در بدست آمدن محصول و كمّ و كيف آن بيشترين سهم را داراست و برداشت محصول بيشتر تابع زمين پر قابليت مى‌باشد، زن هم در مورد حفظ حيات و ادامه حيات نوع بشر به هر اندازه لياقت و قابليت بيشترى داشته باشد، فرزندان شايسته‌ترى توسط آنان پا به جامعه مى‌گذارند و از همين جا معلوم مى‌گردد زن در حيات و بقاء جوامع چه اندازه نقش مهمّ و قابل توجهى دارد. و لذا زن خوب براى مرد همچون گوهر گرانبهايى است كه بايد در حفظ شخصيت او غافل نماند و قدرشناس اين نعمت گرانمايه الهى باشد و با ملاطفت و مهربانى- نه با خشونت و تندخويى- با او رفتار نمايد.

[1]- سوره بقره آيه 187

[2]- سوره بقره آيه 223