يا ايّها النّاس انّا خلقناكم من ذكر و انثى و جعلناكم شعوبا
لتعارفوا انّ اكرمكم عند اللّه اتقيكم.[1] «اى مردم بدرستى كه ما هم همه شما را نخست از مرد و زنى آفريديم و
آنگاه شعبههاى بسيار و فرقههاى مختلف گردانيديم تا يكديگر را بشناسيد. بدرستى كه
گرامىترين شما نزد پروردگار، با تقوىترين شما مىباشد.»
آنچه در آغاز مطرح بوده، اجتماع كوچك و ازدواج زن و مرد و پس از آن
بناى اجتماعات بزرگتر مىباشد، و در حقيقت خانواده اجتماع كوچكى است كه هسته مركزى
جامعه را تشكيل داده است. و اولين قدمى را كه انسان از وضع انفرادى برداشته و به
حالت اجتماعى در آمده، موضوع تأسيس خانواده و زناشويى است.