حالى بسته شود كه پدر يا مادر در فكر گناه باشند روى فرزند تأثير مى‌گذارد و نيز طبق اصل محاكاة مجالست با افراد بى‌تقوى و فاسد الاخلاق انعكاس روحى خواهد داشت. در پايان اين قسمت دو نكته ديگر قابل توجه است اولا سفارش اكيد شده با شكم پر مجامعت نشود و در آخر شب براى حفظ صحت بدن بهتر است و از جهت توليد فرزند آسان‌تر و كودك را با هوش‌تر تحويل خواهد داد و ثانيا در ايّام عادت زنانه كه مقاربت حرام است از عمل زناشويى كاملا اجتناب نمايد.

بعد از زايمان‌

مادر سعى كند پس از تولد و سپاسگذارى پرودگار متعال، اولا براى تغذيه طفل از شير خود استفاده كند كه از امير المؤمنين (ع) نقل شده است كه: «نافع‌ترين و مبارك‌ترين شيرها براى فرزند، شير مادر است»[1] و مشهور بين علما هم است كه ازيادتر از دو سال و كمتر از بيست و يك ماه شير ندهد. ثانيا به سرپرست طفلى كه محروم از شير مادر است فرض است كه در مورد دايه و كسى كه او را شير مى‌دهد كاملا توجه نمايد كه دايه‌اى را انتخاب كند كه پاكدامن و باايمان و داراى اخلاق حسنه و اصيل باشد و بچه غزيز خويش را براى شير دادن به هر زنى واگذار نكند، بد نيست به اين داستان تكان‌دهنده توجه فرماييد:

مرحوم آية اللّه شيخ فضل اللّه نورى چند روز قبل از شهادت خود هنگامى كه در زندان توسط شخصى از وى سؤال شد چرا فرزند شما لاابالى و عليه شما اقدام مى‌كند؟ فرمود: «اين موضوع را از قبل مى‌دانستم، اين فرزند در نجف بدنيا آمد و در آن هنگام مادرش سير نداشت لذا مجور شدم براى شير دادن بچه زنى را در نظر بگيريم بعد از مدت زيادى كه اين كودك از شير آن زن خورد ناگاه متوجه شديم كه آن زن لاابالى و دشمن على (عليه السلام) است».

فرزندى كه از اين شير بعمل آمد هنگامى كه پدر را پاى چوب دار بردند خوشحالى مى‌كرد و پاى دار بنايراين بايد متوجه بود كه حتى ممكن است يك نوبت شير

[1]- فروع كافى، ج 1، ص 40