2- و اگر بعد از زايمان تا يك ماه يا بيشتر از يك ماه خون ببيند. ده روز اول آن نفاس‌

و ده روز بعد عمل كند به وظيفه مستحاضه، اگرچه احتياط تا هيجده روز جمع است بين وظيفه نفساء و مستحاضه و ترك سزاوار نيست.

گلپايگانى (وسيلة النجاة، ج 1، ص 70، مسئله 2)

و خونى كه بعد از آن مى‌بيند.[1]

اگر نشانه حيض را داشته باشد (حيض است) و اگر نشانه حيض را نداشته باشد اگر خويشانى دارد بعدد ايام آنها حيض قرار دهد و اگر ندارد بايد هفت روز اول حيض و بقيه را استحاضه قرار دهد.

امام (تحرير الوسيله، ج 1، ص 55) گلپايگانى (وسيلة النجاة، ج 1، ص 70)

تذكر: 1- اگر هنگام ولادت تا روز دهم خون نبيند ولى روز يازدهم خون ببيند و يا اصلا خون نبيند آن خون نفاس نيست. (تحرير الوسيله، ج 1، ص 61) (وسيله النجاة، ج 1، ص 69)

تذكر: 2- خون نفاس بيشتر از ده روز نمى‌شود و ابتداء حساب كردن بعد از بدنيا آمدن بچه است. (تحرير الوسيله، ج 1، ص 61) (وسيلة النجاة، ج 1، ص 69)

احكام بعد از زايمان‌ آنچه بر حائض حرام و واجب و مستحب و مكروه بود بر زن نفساء هم هست.

امام (تحرير الوسيله، ج 1، ص 62، مسئله 6) گلپايگانى (وسيلة النجاة، ج 1، ص 70، مسئله 5)

[1]- گلپايگانى: و بعد از گذشتن ده روز( دوم) اگر خونى را كه مى‌بيند در روزهاى عادتش باشد حيض است چه نشانه حيض داشته باشد يا نداشته باشد. و هم همچنين است اگر در روزهاى عادتش نباشد ولى نشانه حيض داشته باشد و اگر بعد از گذشتن ده روز از نفاس در روزهايى كه عادت حيض او نباشد خونى ببيند كه نشانه حيض نداشته باشد بايد احتياطا تا وقتى كه ممكن است آن خون حيض باشد آنچه را بر حائض حرام است ترك كند و كارهاى مستحاضه را بجا آورد.( توضيح المسائل، مسئله 525)