زنى كه شك دارد چيزى سقط شده يا نه، يا چيزى كه سقط شده اگر مى‌ماند انسان مى‌شد يا نه‌ خونى كه از او خارج مى‌شود نفاس نيست.

امام (مسئله 512) گلپايگانى (مسئله 518)

اگر زن نفساء بيشتر از ده روز خون ديد

1- يا در حيض عادت معينى داشته‌

1- بعد از زائيد همان روزهاى عادت را نفاس و بقيه را استحاضه حساب كند. امام (مسئله 517) گلپايگانى (مسئله 523)

2- و اگر بعد از زائيدن تا يك ماه يا بيشتر از يك ماه پى‌درپى خون ببيند به اندازه روزهاى عادت او نفاس است و ده روز بعد استحاضه است. اگرچه در روزهاى عادت ماهانه‌اش باشد.

مثلا زنى كه عادت حيض او از بيستم هر ماه تا بيست و هفتم آن است اگر روز دهم ماه زاييد و تا يك ماه يا بيشتر پى‌درپى خون ديد تا روز هفدهم نفاس، و از روز هفدهم تا ده روز حتى خونى كه در روزهاى عادت خود كه از بيستم تا بيست و هفتم مى‌بيند استحاضه مى‌باشد و بعد از گذشتن ده روز اگر خونى را كه مى‌بيند در روزهاى عادتش باشد حيض است چه نشانه‌هاى حيض را داشته باشد يا نداشته باشد، و اگر در روزهاى عادتش نباشد[1] اگرچه نشانه‌هاى حيض را داشته باشد بايد آن را استحاضه قرار دهد.

امام (مسئله 519) گلپايگانى (مسئله 525)

2- ياعادت معينى نداشته‌

1- تا ده روز نفاس و بقيه استحاضه مى‌باشد.

امام (مسئله 517) گلپايگانى (مسئله 523) مسئله‌

احتياط مستحب آن است كه كسى كه عادت دارد از روز بعد از عادت و كسى كه عادت ندارد بعد از روز دهم تا روز هيجدهم زايمان كارهاى استحاضه را بجا آورد و كارهايى را كه بر نفساء حرام است ترك كند.

امام (مسئله 517) گلپايگانى (مسئله 523)

[1]- گلپايگانى: ولى نشانه حيض داشته باشد و اگر بعد از گذشتن ده روز از نفاس، در روزهائى كه عادت حيض او نباشد، خونى بيند كه نشانه حيض نداشته باشد، بايد احتياطا تا وقتى كه ممكن است آن خون حيض باشد آنچه را بر حائض حرام است ترك كند و كارهاى مستحاضه را بجا آورد.( مسئله 525)