باب چهارم‌

در اوقات و جهات بزرگى كه اقتضاء مى‌كند، انسان از ارتكاب گناه خوددارى كند.

بدان كه اوقات بزرگى وجود دارد كه در برخى از آيات و روايات بيان شده است مانند ماه رمضان و ماههاى حرام‌[1] و ايام معلومات‌[2] و ايام معدودات‌[3] و غير از اينها كه اوقات محترمى است از مكانهاى مكرم مانند مسجد الحرام و خانه كعبه و مسجد پيامبر 6 و بيت المقدس و مشهدهاى شريف (مشاهد مشرفه و قبور ائمه (ع) و مسجدها و هر مكانى را كه قرآن يا روايات به عظمت ياد فرموده است).

پس بنا به اوامر شرعى و دستورهاى دينى سزاوار است كه از آنها تعظيم شود و اين كه در اين مكانهاى مقدس انسان از ارتكاب گناه بپرهيزد تا فرمان خدا و پيامبرش را در تكريم و تعظيمى كه به انجامش مأمور گشته اطاعت كرده باشد.

[1] ماههاى حرام عبارتند از: ذى قعده، ذى حجه، محرم، رجب.

[2] ايام معلومات طبق روايات ده روز اول ماه ذى حجه است.

[3] ايام معدودات را ايام تشريق هم ناميده‌اند كه به سه روز بعد از عيد قربان تفسير شده است كه در آن ايام حاجيان در منى وقوف مى‌كنند و در اين سه روز جمرات را رمى مى‌نمايند و با عبادت خدا، شيطان را از خود مى‌رانند. برخى در تفسير وَ الْفَجْرِ وَ لَيالٍ عَشْرٍ وَ الشَّفْعِ وَ الْوَتْرِ گفته‌اند فجر روز دهم ذى حجه و ليال عشر شبهاى ده‌گانه اين ماه و مقصود از شفع روز هشتم ذى حجه يعنى روز ترويه و مقصود از وتر نهم ذى حجه روز عرفه است.