آن روز بالا برده مى‌شود.

و با اسناد خود روايت كرده‌اند از كتاب «العلل» قزوينى كه او با اسناد خويش از عبد الصمد بن عبد الملك روايت كرده كه گفته است:

(سمعت ابا عبد اللَّه (ع) يقول‌ آخر كلّ خميس في الشّهر ترفع فيه اعمال الشّهر)

از امام صادق (ع) شنيدم كه مى‌فرمود: آخر هر پنجشنبه در ماه اعمال ماه به بالا برده مى‌شود.

و من (مصنف) مى‌گويم:

چه عذرى براى سهل‌انگارى و اهمال انسانى كه از اهل ايمان است باقى مى‌ماند؟ در اين كه پيش از رسيدن روز حساب و پرسش از اعمال بخود آيد و بر نفس خويش غالب شود!؟ و با اسنادى كه در دست دارم از جدم ابو جعفر طوسى قدس اللَّه روحه روايت مى‌كنم كه او از عتبه بن نجار عابد روايت كرده كه گفته است:

(سمعت ابا عبد اللَّه (ع) يقول‌ آخر خميس في الشّهر ترفع فيه اعمال الشّهر)

از امام صادق (ع) شنيدم كه مى‌فرمود: آخر پنجشنبه هر ماه اعمال آن ماه به بالا برده مى‌شود.

و مى‌گوييم آيا جاى عذرى براى اهمال انسان از اينكه پيش از رسيدن روز حساب به حساب خود نمى‌رسد باقى مى‌ماند؟