انديشه دنياداران بى‌نهايت است، اما آن كه تنها غذاى يك روزش را دارد از تمام اينها آسوده است، و از آنچه كه صاحبان مال دنيا رنج مى‌برند از قبيل ترس، غم، اندوه و دفع حاسدان و تحمل شدايد، نگهبانى اموال و به دست آوردن مال، در امان است. بنا بر اين پادزهر اموال، استفاده به مقدار نياز از مال دنياست براى مواردى كه قبلا گفتيم و براى آماده ساختن جسم براى عبادت ضرورت دارد و صرف كردن مقدار اضافه را در مورد همسايه‌ها و در راههاى خير از قبيل صدقات و نظير آن، و غير از اينها سموم و آفات است.

[متن عربى‌] ستايش ثروت و جمع بين ستايش و نكوهش آن‌

1- إِنْ تَرَكَ خَيْراً الْوَصِيَّةُ ....

- بقره، آيه 177 2- نعم المال الصّالح للرجل الصّالح.

3- وَ يَسْتَخْرِجا كَنزَهُما رَحْمَةً مِنْ رَبِّكَ‌.

- كهف، آيه 82 4- وَ يُمْدِدْكُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنِينَ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ جَنَّاتٍ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ أَنْهاراً.

- نوح، آيه 12 5- كاد الفقر أن يكون كفرا.

6- أللهم اجعل قوت آل محمّد كفافا فلم يطلب من الدّنيا إلّا ما يتمحّض خيره.

7- أللهم أحينى مسكينا و أمتنى مسكينا.

8- تعس عبد الدّينار، تعس عبد الدّرهم تعس و لا انتعش.

9- در حديث چنين آمده است كه: هر كس سنگى را دوست بدارد، آن را پرستيده است- م.

10- ما وقى به المرء عرضه فهو له صدقة.

11- و يا در عصر ما ميان بانگهاى مختلف بلوكه كرده باشد- م.