و اما حق هم‌سايه كه در عرف هم‌سايه گويند يا تا چهل خانه از هر جانبى چنانكه در روايات معتبره كالصحيحه يا صحيحه وارد است پس آنست كه در حالتى كه غايب باشد محافظت جان و مال و عرض او بكنى، و در حضور او را گرامى دارى و تعظيم او كنى و اگر كسى خواهد كه بر او ستمى كند او را مدد كنى و پيروى نكنى عيب او را و اگر مطلع شوى بر بدى او بر او به پوشانى، و اگر دانى كه نصيحت را قبول مى‌كند تنها به نزد او روى و او را نصيحت كنى و در حضور كسى او را نصيحت مكن كه مبادا ديگرى بر عيب او مطلع شود و هر سختى كه او را دست دهد اعانت او بكن و او را به او مگذار و اگر با تو بدى كند بگذر [از ظ] آن و عفو كن، و با او معاشرت نيكو بكن و نيست قوتى مگر بعون حق سبحانه و تعالى.

و در احاديث صحيحه وارد است از حضرات سيد المرسلين و ائمه طاهرين صلوات اللَّه عليهم كه هر كه ايمان بحق سبحانه و تعالى دارد و اعتقاد بروز جزا دارد بايد كه هم‌سايه را نيكو دارد و با او نيكو سر كند و حقوق هم‌سايه بسيار است اگر چه كافر باشد و اگر مؤمن يا خويش باشد مضاعف مى‌شود و ثوابش نيز مضاعف است و جار را اطلاق مى‌كنند بر كسى كه دخيل كسى شود و پناه به او آورد و با او چنان مى‌بايد گردن كه با خود با امكان چنانكه منقول است در اخبار متواتره‌

[حق كسى كه با تو مصاحبت و معاشرت دارد]

(و امّا حقّ الصّاحب فان تصحبه بالتّفضّل و الانصاف و تكرمه كما يكرمك و لا تدعه يسبق إلى مكرمة فان سبق كافيته و تودّه كما يودّك و تزجره عما يهمّ به من معصية و كن عليه رحمة و لا تكن عليه عذابا و لا قوّة الّا باللَّه)

و اما حق كسى كه با تو مصاحبت و معاشرت دارد در سفر و حضر و