ندرد، و چون بنده روزه را مى‌خورد آن پرده ستاريت الهى را بر خود دريده است و حق سبحانه و تعالى او را رسواى دنيا و عقبى مى‌گرداند تا جميع مخلوقات بر قبايح او مطلع شوند و به جاى استغفار او را لعنت كنند

[حق صدقه‌]

(و حقّ الصّدقة ان تعلم انّها ذخرك عند ربّك و وديعتك الّتى لا تحتاج إلى الاشهاد عليها و كنت بما تستودعه سرّا اوثق منك بما تستودعه علانية و تعلم انّها تدفع عنك البلايا و الاسقام فى الدّنيا و تدفع عنك النّار فى الآخرة)

و حق زكوات و خمس و فطره و نذور ساير ماليات بر تو آنست كه بدانى كه اين صدقات واجب و سنت را كه مى‌دهى حق سبحانه و تعالى به ذخيره نزد خود حفظ مى‌فرمايد و از جهة روز قيامت آن را زياده مى‌كند تا آن كه درهمى را بمنزله كوه احد عظيم گردانيده در قيامت به تو مى‌دهد چنانكه گذشت و بدان كه صدقه امانتى است كه بحق سبحانه و تعالى مى‌دهى و احتياج نيست كه گواه بگيرى بر او بلكه هر چند پنهان‌تر مى‌دهى اعتماد بر آن بيشتر است از آن كه به آشكارا بدهى چون از ريا دورتر است، و بدانى كه اين خيرات و تصدقات دفع مى‌كند از تو بلاها و بيماريها را در دار دنيا، و دور مى‌كند از تو آتش جهنم را در آخرت و اين معنى نيز داخل است در معنى حديث‌

جنّة من النّار

و امثال اين اخبار گذشت و خواهد آمد

[حق قربانى‌]

(و حقّ الهدى ان تريد به اللَّه عزّ و جلّ و لا تريد به خلقه و لا تريد به الّا التّعرّض لرحمة اللَّه و نجاة روحك يوم تلقاه)

و حق هديى كه قربانى مى‌كنى در حج تمتع يا مطلق قربانى يا مطلق هدايا آنست كه آن را بقصد رضاى الهى واقع سازى و قصدت ريا نباشد كه بگويند فلانى سيصد چهار صد قربانى مى‌كند و مى‌بايد كه مقصودت همين‌