إلى صراطه المستقيم».

پس بحق انبياء و اوصيا كه شما گناهان مرا از حق سبحانه و تعالى طلب كنيد كه ببخشايد و «لمّا» را بتشديد مى‌توان خواند كه بمعنى الّا باشد كه معنى اين باشد كه بحق ائمه هدى كه زمانى نگذرد و چيزى واقع نگردد مگر طلب بخشش گناهانم، و به تخفيف مى‌توان خواند كه لام تاكيد جواب قسم باشد و ما مصدرى باشد يعنى بحق خوبان كه هر آينه كار شما طلب بخشش گناهان من باشد و اين باشد كه شما شفيعان من باشيد به درستى كه من مطيعم شما را و هر كه اطاعت كند شما را اطاعت حق سبحانه و تعالى كرده است چنانكه حق سبحانه و تعالى فرموده است كه‌ «مَنْ يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطاعَ اللَّهَ» چه ظاهر است كه هر گاه حق سبحانه و تعالى امر فرموده باشد به اطاعت ايشان هر كه حسب الامر الهى اطاعت ايشان كند اطاعت او كرده خواهند بود سيّما هر گاه در قرآن مجيد بكرّات و مرات مقرون ساخته باشد مثل آيه كريمه «أَطِيعُوا اللَّهَ* الخ» و آيه كريمه‌ إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ‌ الخ» و آيه كريمه‌ يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ كُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ‌ بلكه تقواى از عذاب الهى اينست كه با صادقان باشيد به اطاعت، و بديهى است كه صادق در جميع افعال و اقوال و اطوار نيست الا معصوم مع هذا احاديث صحيحه وارد شده است كه مراد از ايشان ائمه معصومانند.

و هر كه عصيان شما كند عصيان خدا كرده است و هر كه شما را دوست دارد به آن كه مطيع شما باشد «چون محبت با مخالفت جمع نمى‌شود» خدا را دوست داشته است چنانكه حق سبحانه و تعالى فرموده است كه‌ قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ‌ يعنى بگو يا محمّد كه اگر شما خدا را دوست مى‌داريد پس متابعت من كنيد تا خداوند تعالى شما را دوست‌