و بتحقيق كه در كتاب زيارات و در كتاب واقعه شهادت حضرت امام حسين صلوات اللَّه عليه انواع زيارات ذكر كرده‌ام و اين زيارت را از آنها انتخاب كردم و در اين كتاب ذكر كردم چون به اعتبار اسناد اصحّ روايات بود نزد من اگر چه جمعى در اين دو سند هستند كه علماء رجال توثيق آنها نكرده‌اند و ليكن ممكن است كه صدوق بر احوال ايشان مطلع باشد و ايشان ندانند يا آن كه اين دو زيارت متواتر شده باشد نزد او چنانكه ثقه الاسلام نيز اين دو روايت را ذكر كرده است در كافى و حكم به صحت آن كرده است و مكرر مذكور شد، و در فوايد تفصيل آن مذكور شد كه قانون قدما غير قانون متاخّرينست اگر چه رعايت قانون متاخّرين نيز مى‌كنند چنانكه مكرر در اين كتاب حكم بضعف روايت از جهة ضعف روات كرده است و ليكن وجوه بسيار از جهة صحّت حديث داشته‌اند و متاخّرين نيز گاه گاهى به طريقه قدما عمل مى‌كنند چنانكه علامّه در خلاصة الرّجال كرده است و جمعى بر او بحثها كرده‌اند كه جرح و تعديل خلاصه مخالف قانون اوست و در واقع مخالفت با يك فرد دارد و اكثر ذكر كرده‌اند در بسيارى از اخبار كه اگر چه ضعيف است و ليكن ضعفش منجبر است به شهرت بين الاصحاب و همين زيارت كه ذكر كرده‌ام تمام و كافى است.

امّا زيارت قبور شهدا پس چون خواهى كه زيارت كنى قبور شهدا را پس بگو كه سلام الهى بر شما باد از جهة صبرى كه كرديد در جهاد پس نيكو عاقبتى حاصل شد شما را كه آن بهشت عنبر سرشتست و اين زيارت وداع شهداست از غير روايت كناسى اگر چه در وداع شهدا نيز بود امّا ضرر ندارد بيشتر و ظاهرا غافل شده است چون با هم مذكور است.

بدان كه زيارت يوسف كناسى زيارت كاملى است كه شيخان ذكر كرده‌اند اگر صدوق همان را ذكر مى‌كرد با وداع بهتر بود و ليكن چون راوى‌