شش شوط ديگر بر آن بيفزايد.

و به دوازده سند ديگر از صدوق از محمد بن مسلم منقولست از احدهما صلوات اللَّه عليهما كه فرمودند كه در كتاب حضرت امير المؤمنين صلوات اللَّه عليه مذكور است كه هر گاه شخصى طواف فريضه كعبه را هشت شوط كند و بعد از آن يقين به همرساند كه شش شوط كرده است شش شوط ديگر بر آن بيفزايد. و اگر يقين كند كه سعى را هشت شوط كرده است شش شوط ديگر بر آن بيفزايد و قران سعى مشروع نيست مگر در اينجا و اشعارى باين حكم دارد آيه كريمه ان الصفا الخ كه ترجمه‌اش اينست كه به درستى كه صفا و مروه از جمله شعاير و مواضع عبادت الهى است پس كسى كه حج خانه كند يا عمره به جا آورد در خانه كعبه معظمه پس بر او حرجى نيست كه سعى كند ميان صفا و مروه و كسى كه سعيرا بسيار كند حق سبحانه و تعالى ثواب او را كرامت مى‌فرمايد و داناست كه او را چه ثواب مى‌بايد داد و زيادتى سعيى كه حق سبحانه و تعالى فرموده است معصوم در اينجا بيان فرموده است و از بيان معصوم ظاهر شد كه مراد الهى از اين آيه چيست و بر تقديرى كه اعم از اين دلالت كند اين معنى در تطوع داخل خواهد بود به آن كه مراد اين باشد كه بعد از اتيان بحج و عمره واجب حج و عمره مستحب به جا آورد و در ضمن آن سعى واقع شود.

و به اسانيد صحيحه متكثره از معاوية بن عمار منقولست و آن شصت سند است از طرق صدوق كه حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه فرمودند كه اگر كسى نه شوط كند در ميان صفا و مروه يكى را حساب كند و هشت شوط را بيندازد و اگر هشت شوط كرده باشد همه را بيندازد و سعى را از سر گيرد و اگر ابتدا از مروه كرده باشد آن چه كرده است بيندازد و ابتدا به صفا كند.