عيب كند و يا بر فعلى از افعال تو چشمك زند و كسى طمع در تو نمى‌تواند كرد بانكه ترا به رشوه و خوش آمد و امثال اينها از حق بگرداند، و كسى بر تو دست نداشت كه ترا نرم كند از حق و به باطلت مايل گرداند، بى‌چاره ذليل نزد تو قويست تا حق او را گرفته به او رسانى، و قوى بزرگوار نزد تو ضعيف و خوار است تا حق مردم را كه برده است از او گرفته به صاحبش رسانى و نزديك و دور در اين معنى نزد تو برابرند كار تو: حق و راستى و هموارى بود و هر چه گفتى همه حكمت بود و واجبست متابعت آن، و فعل تو همه موافق عقل و دور انديشى است، و راى تو همه علم و عزم است يعنى تا علم بهم نرسد در چيزى شروع در آن نمى‌كنى و چون علم بهم رسيد با عزم جزم شروع در آن مى‌كنى، دين اسلام به تو قايم شد بحسب صورت بجهاد و بحسب معنى به تعليم علوم، و هر مشكلى را حلالش تو بودى، و هر دشوارى به بركت تو آسان شد، و بسيار آتشى كه افروخته شده بود و به بركت تو فرو نشست، و ايمان به تو قوت يافت به عبادات و رياضات، و اسلام به تو ثابت شد، و مؤمنان به هدايت تو ثابت قدم شدند، و در ميدان مجاهده پيش بردى پيش بردنى بسيار دور كه همه ماندند، و اسب تو پيش برد، و به تعب انداختى پست ماند كان را به تعبى سخت كه هر چند مى‌خواهند به تو رسند نمى‌توانند رسيد، پس تو از آن بزرگترى كه بايد بر ظلمهايى كه بر تو كرده‌اند بگريند با آن كه مصيبت شهادت تو بر آسمانيان دشوار است و مصيبت تو خلايق را همه فرا گرفته است، به درستى كه ما همه بندگان خداونديم و بازگشت ما همه بسوى او خواهد بود.

راضى شده‌ايم به قضاى او و تسليم كرديم كارهاى خدا را به او يا گردن نهاديم فرمان او را از جهة خدا و اللَّه كه مسلمانان به چنين مصيبتى مبتلا