مگذار كه لباس و طرز يهودانست.

و در حديث ديگر منقولست كالصحيح از زياد بن يحيى كه حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه فرمودند كه زنهار كه طواف نكنى با برطله جمعى از علما حمل كرده‌اند به آن كه مكروهست به قرينه تعليل و بعضى علت مشابهت را دليل حرمت ساخته‌اند و بعضى مخصوص كرده‌اند به طواف عمره چون واجب است سر باز باشد و احتياط در تركست‌

(و روى معاوية بن عمّار عن ابى عبد اللَّه صلوات اللَّه عليه قال يستحبّ ان تطوف ثلاثمائة و ستّين اسبوعا عدد ايّام السّنة فان لم تستطع فثلثمائة و ستّين شوطا فان لم تستطع فما قدرت عليه من الطّواف)

و به بيست سند صحيح منقولست كه حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه فرمودند كه سنت است كه سيصد و شصت طواف كنى هر طوافى هفت شوط بعدد ايام سال (هلالى ظ) جلالى پس اگر نتوانى سيصد و شصت شوط مى‌كنى كه پنجاه و يك طواف باشد و طواف آخر دو شوط باشد و در اينجا قران مستثنى است و بعضى از علما چهار شوط مى‌افزايند تا پنجاه و دو طواف شود و قران نشود.

و در موثق كالصحيح منقولست از ابو بصير كه آن حضرت صلوات اللَّه فرمودند كه سنت است كه طواف كنند خانه را بعدد ايام سال از جهة هر هفته هفت شوط كه مجموع پنجاه و دو طواف باشد و اين قريب است به سال شمسى كه سيصد و شصت و پنج روز است و يك روز طواف ندارد.

و در صحيح ديگر از معاويه منقولست كه آن حضرت صلوات اللَّه عليه فرمودند كه مستحب است كه سيصد و شصت طواف كند بعدد ايام سال و اگر نتواند هر چه تواند بكنند و ظاهرا اين حكم كسانى است كه بحج مى‌روند