وادى محسّر شود و صد گام تند برود نهايت احتياط كرده است.

و اما عبارت صدوق پس چون صبح طالع شود نماز صبح را به جا آور و در دامنه كوه بايست يعنى اولى آنست كه وقوف را در دامنه واقع سازد و تا بودن در ميان كوه ممكن باشد بالاى كوه نرود و سنت است نو حاجى را كه داخل مشعر الحرام مى‌شود كه بر كوه قزح است اگر قدرت داشته باشد پياده برود و الّا سواره برود چنانكه حق سبحانه و تعالى فرموده است كه هر گاه از عرفات كوچ كنيد خداوند خود را ياد كنيد در مشعر الحرام و اظهر آنست كه مراد از مشعرى كه در اين آيه است كل جمع و مزدلفه است نه مسجد قزح و ممكن است كه غرض از ذكر آيه وجوب وقوف مشعر باشد به آيه كريمه و اگر مراد از مشعر الحرام در اين آيه مسجد باشد ممكن است كه مراد از ذكر وقوف مجموع باشد چون همه نزديك آن كوهست و ذكر كنيد خداوند خود را هم چنان كه شما را هدايت نموده است با سلام و متابعت حضرات ائمه انام : هر چند پيش از آن كه شما را هدايت نمايد از جمله گمراهان بوديد و سنت است كه با غسل باشى يعنى جنب و امثال آن نباشى، و ظاهر روايات آنست كه غسل مستحب مراد باشد و در وقوف اين دعا را بخوان كه ترجمه‌اش اينست كه خداوندا اى پروردگار مشعر الحرام و اى پروردگار ركن حجر الاسود و مقام ابراهيم، و اى پروردگار حجر الاسود و زمزم، و اى پروردگار ايام معلوماتى كه حق سبحانه و تعالى فرموده است كه اعلام كن مردمان را بحج تا دريابند منافع دنيا و آخرت را و تا ياد كنند خداوند خود را در روزى چند كه معلوم است، و آن دهه ذى الحجه است كه اكثر حاج كه از راه مصر و شام و مغرب مى‌روند از مسجد شجره احرام مى‌گيرند غالبا در اول ذى الحجه و تا روز هفتم تلبيه مى‌گويند، و مردمان اين جانب تا