را ببيند چنانكه هستند و اهل آخر ترا بشناسد، و گوشت و خون و استخوان و رگها و پيها و نشستن و ايستادن و دخول و خروج مرا نور گردان و نور مرا عظيم گردان اى پروردگار من در روزى كه ملاقات كنم ترا به درستى كه تو بر همه چيز قادرى و خاصيت اين نور ذوق و شوق و محبت و معرفت است در دار دنيا و در دار عقبى به آن كه قبر كه عالم برزخ است منور باشد و چون محشور شود اهل محشر او منور شوند بلكه به آن نور هدايت كند ماسهان‌

(گمراهان ظ)

وادى حيرت را و اين آن نور است كه حق سبحانه و تعالى او را هدايت كند سينه او را از جهت اسلام گشاده و منور مى‌گرداند پرسيدند كه يا رسول اللَّه علامت شرح صدر كدامست فرمودند كه دور كردن خود است از دار غرور و انابتست بسوى دار خلود و مستعد شدن از جهة مرگست پيش از نزول آن.

صدوق مى‌گويد كه اين دعا كه دعاى آخر باشد يا همه و اين اظهر است تمام و كافى است از جهة وقوف عرفات. و دعاهاى بسيار جمع كرده است كه يك دعا كرده است همه را يا همه را يك دعا ناميده است و ذكر كرده است در كتابى كه از جهة وقوف عرفه تصنيف نموده است هر كه تمامتر خواهد رجوع به آن كند إن شاء اللَّه تعالى، و اليوم آن كتاب نيست و اقبال ابن طاوس كافى است، و محمد بن يعقوب به روايات صحيحه نقل كرده است چند دعا را و در رساله منسك نوشته شده است رجوع به آن كنند

الافاضة من عرفات‌

(فاذا غربت الشّمس يوم عرفة فافض [فامش خ ل‌] و عليك السّكينة و الوقار و افض بالاستغفار فانّ اللَّه عزّ و جلّ يقول‌ ثُمَّ أَفِيضُوا