باب السّهو فى ركعتى الطّواف‌

(روى معاوية بن عمّار عن ابى عبد اللَّه صلوات اللَّه عليه انّه قال فى رجل طاف طواف الفريضة و نسى الرّكعتين حتّى طاف بين الصّفا و المروة ثمّ ذكر قال يعلّم ذلك المكان ثمّ يعود فيصلّى الرّكعتين ثمّ يعود إلى مكانه و قد رخّص له ان يتمّ طوافه ثمّ يرجع فيركع خلف المقام و روى ذلك محمّد بن مسلم عن ابى جعفر صلوات اللَّه عليه فباىّ الخبرين اخذ جاز و قلت له رجل نسى الرّكعتين خلف مقام ابراهيم 7 فلم يذكر حتّى ارتحل من مكّة قال فليصلّهما حيث ذكر و ان ذكرهما و هو بالبلد فلا يبرح حتّى يقضيهما)

اين بابى است در سهو در دو ركعت نماز طواف به اسانيد صحيحه متكثره منقولست كه حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه فرمودند در شخصى كه طواف واجب را بفعل آورد و فراموش كند دو ركعت نماز طواف را تا وقتى كه در سعى ميان صفا و مروه باشد به خاطرش آيد حضرت فرمودند كه نشان مى‌كند آنجا را و بر مى‌گردد و دو ركعت نماز طواف را در مقام ابراهيم مى‌كند پس بر مى‌گردد و به جايى كه نشان كرده است و سعى را تمام مى‌كند. و صدوق مى‌گويد كه بتحقيق كه رخصت داده‌اند او را كه سعى را تمام كند و بعد از آن به مقام ابراهيم رود و نماز طواف را به جا آورد و اين رخصت روايت كالصحيح محمد بن مسلم است از حضرت امام محمد باقر صلوات اللَّه عليه‌