بيشتر از باقى باشد پس به زير آى تا پايه چهارم كه كعبه معظمه از جانب دست راست آن در وقتى كه رو به كعبه باشند از در مسجد پيداست و بايست و اين دعا بخوان، و اين دعا در صحيحه معاويه هست انحدار تا پايه چهارم نيست خداوندا به درستى كه پناه به تو آورده‌ام از عذاب قبر و از امتحان كه سؤال منكر و نكير باشد يا رومان فتان قبور باشد چنانكه در صحيفه كامله بر سبيل اجمال هست و در حديث اصبغ از سلمان مفصل هست كه فتّان به ميت مى‌گويد و بنويس آن چه در دار دنيا كرده، عذاب و عقوبت يك يك را گويد كه به سبب اين معصيت مستحق اين عذابى و به سبب آن مستحق آن، و از غربت و تنهائى و تاريكى و تنگى صورى و معنوى قبر پناه به تو مى‌آورم خداوندا مرا در سايه رحمتت جاده روزى كه نباشد سايه و پناهى مثل ظل رحمت يا عرش تو پس از پايه چهارم به زير آ و در وقت زير آمدن پشت خود را باز كن از روى تواضع و شكستگى و بگوى اى پروردگار عفو اى خداوندى كه بندگان را امر به عفو كرده با نهايت احتياج ايشان حتى در قتل، تو اولايى به عفو با غناى ذاتى اى خداوندى كه بر عفو ثواب مى‌دهى از تو طلب مى‌كنم عفو را در دنيا و در قبر و در حشر يا از روى تاكيد مكرر شده است، اى بخشنده اى كريم اى نزديك به عفو و رحمت اى دور از آن كه وصف جلال و عظمتت توان كرد هر نعمتى را كه از من گرفته بر من رد كن و بدار مرا به طاعت و رضاى خودت، پس روانه شو به پاى خود نه سواره با سكينه دل بذكر الهى و با وقار تن به آرام تا برسى به مناره اول كه طرف صفاست پس از آنجا تند برو شتر دو كه گامها نزديك باشد و تند باشد و بگوى بسم اللَّه به اعانت الهى سعى مى‌كنم و حق‌