مخصوص تست اى خداوندى كه ترا شريك نيست پس از اين جهت به خدمت تو ايستاده‌ام كه هر چه به گويى بكنم، و پيشتر مذكور شد كه لك بعد از النعمه است و اكثر خواص و عوام بعد از و الملك مى‌گويند و در هيچ حديثى وارد نشده است كه لك بعد از ملك باشد، و اين چهار تلبيه واجبست پيشتر مذكور شد كه اكثر علما اين زيادتى را واجب نمى‌دانند، و ظاهر اين عبارت عبارت فقه رضويست، و ظاهر رساله اعمش از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه: آنست كه اين زيادتى جزو تلبيه اربع است، و مؤيدش است كه در جمع تلبياتى كه در جميع اخبار خاصه و عامه وارد شده است موجود است مگر يك حديث كه در آنجا زيادتى مذكور نيست، و حديث معاوية بن عمار مجمل است و دلالت بر هيچ طرفى ندارد اگر چه اكثر به آن استدلال كرده‌اند بر نفى وجوب اين زيادتى بلكه دلالتش بر وجوب بيشتر است از عدم وجوب چون بعد از تلبيه كبيره فرموده‌اند كه اگر بعضى از اين تلبيه را ترك كنى ضرر ندارد و ليكن افضل آنست كه همه را به گويى.

و بدان كه ناچار است از تلبيات اربعى كه در اول كلام مذكور شد و آن واجب است و همه پيغمبران آن را گفته‌اند و لبيك ذا المعارج لبيك را بسيار بگو، و لبيك ذا المعارج بعد از تلبيات اربع با زيادتى است و ظاهر كلام حضرت نفى وجوب باقى تلبيات است نه نفى وجوب زيادتى تلبيات اربع و شكى نيست بر كسى كه عارفست به اساليب كلام كه غرض نفى باقى است و ليكن مشكل است استدلال بر وجوب پس البته ترك آن زيادتى نمى‌بايد كرد و اگر قصد وجوب و ندب آن نكند بهتر است.

لبيك اى خداوندى كه مراتب عاليه را بهر كس در خور قابليت او مى‌دهى در دار دنيا تا به جزاى آنها فايز گردانى ايشان را در دار عقبى يا آن كه هر كس را