سيد المرسلين و ائمه طاهرين صلوات اللَّه عليهم مشهور و معروفست كه النّاس على دين ملوكهم چنان شود كه در جميع بلاد ايران اطفال ايشان عالم باشند، و بموجب منطوقه حديث حضرت سيد المرسلين 6 كه فرموده‌اند كه دين مبين بر دو پا قائم است يكى به تعظيم امر اللَّه و يكى به شفقت على خلق اللَّه چنين شده است كه در خلوات در تعظيم اوامر الهى مى‌كوشند و در جلوات در شفقت على خلق اللَّه نهايت سعى مى‌فرمايند، و اين شرح نيز به بركت توجهات ايشان در اندك روزى به اين جا رسيده است اميد از فضل الهى دارد كه اجل امان دهد كه تمام شود.

حاصل آن كه از معاوية بن عمار منقول است كه عرض نمودم به حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه كه اگر شخصى شروع كند در سعى ميان صفا و مروه و وقت نماز داخل شود آيا سعى را مخفف كند و بعد از آن متوجه نماز شود يا قطع كند و نماز كند و بعد از آن سعى كند يا سعى را به نحوى كه مى‌كرد با مستحبات به جا آورد حضرت فرمودند كه آيا بر صفا و مروه محل نمازى نيست يعنى جا هست نماز كند يا آن كه آيا مسجد الحرام نزديك نيست يعنى متصل است نماز كند و بعد از آن سعى را به جا آورد عرض نمودم كه آيا مى‌تواند نشست از جهت استراحت فرمودند كه در اثناى سعى مى‌تواند نشست بر چهار پا چرا در غير حال سعى نتواند نشست با آن كه حق سبحانه و تعالى كه رخصت داده است كه سعى را سواره كنند از جهت استراحت بندگانست چرا در غير حال سعى استراحت نتواند كرد.