حبستنى لقدرك الّذى قدّرت علىّ اللّهُمَّ ان لم تكن حجّة فعمرة احرم لك شعرى و بشرى و لحمي و دمى و عظامى و مخّي و عصبى من النّساء و الثّياب و الطّيب ابتغى بذلك وجهك الكريم و الدّار الآخرة و يجزيك ان تقول هذا مرّة واحدة حين تحرم)

پس دو جامه احرام را به پوش و احاديث صحيحه وارد شده است كه بعد از غسل جامهاى احرامى را مى‌پوشد، و در اين حالت قصد وجوب نمى‌تواند كرد زيرا كه با تلبيه محرم مى‌شود مگر آن كه گوييم كه واجب موسع است و تقديمش مستحب باشد مثل نماز در اول وقت فضليت و قصد قربت بهتر است و در وقت پوشيدن جامه احرام بلكه هر وقت كه جامه نو پوشد اين دعا مستحب است كه بخواند، و ترجمه‌اش اين است كه جميع محامد مخصوص خداونديست كه روزى كرد مرا جامه كه به آن عورت خود را به پوشانم و در آن ادا كنم واجب خود را مانند نماز و طواف كه ستر عورت در آن واجبست، و در آن جامه عبادت كنم پروردگار خود را و بازايستم از محرمات الهى كه امر فرموده است بترك آنها يا در آن جامه آن چه فرموده است به جا آورم هر چند واجب يا شرط نباشد اما سنت كه در آن حالت يا در آن حالات عورتش مستور باشد چنانكه فرموده است كه اى فرزند آدم بتحقيق كه فرستاديم از جهة شما لباسى كه به پوشاند قبايح شما را يعنى چيزى را كه قبيح است گشودن آن كه آن عورتست و سپاس و حمد خداوندى را سزاست كه قصد خانه او كردم از جهة رضاى او و مرا رسانيد به قرب خانه خود و اراده او كردم كه از جهة رضاى او حج يا عمره كنم خانه او را مرا يارى داد و مرا قبول كرد يا قابل اين هدايت كرد و چنان نكرد كه‌