يصلّى فى ثوب طاهر)

و منقولست در صحيح از بزنطى از بعضى از مشايخ او كه گفت عرض نمودم به حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه كه شخصى در جامه‌اش خونى باشد كه جايز نباشد نماز كردن در مثل آن پس طواف كند در آن جامه سهوا على الظاهر يا اعم حضرت فرمودند كه طوافش مجزيست كه در آن جامه كرده است پس آن جامه را مى‌كند و در جامه طاهر نماز مى‌كند. و ظاهر اين خبر و اخبار گذشته آنست كه طهارت جامه شرط نيست امّا وجوب و عدم وجوب ظاهر نمى‌شود اگر چه عموم اطلاقى اشعار دارد و بر آن كه من حيث الطواف واجب نباشد و از جهة ادخال بمسجد الحرام ممكن است وجوب و عدم آن و اللَّه تعالى يعلم‌

[ترك طواف قبل از خستگى‌]

(و قال الصّادق صلوات اللَّه عليه دع الطّواف و أنت تشتهيه)

و در صحيحه مرسله ابن ابى عمير منقولست كه آن حضرت صلوات اللَّه عليه فرمودند كه ترك كن طواف را در حالتى كه با ذوق باشى يعنى آن مقدار بر خود بار مگذار كه دل سرد شوى و در همه عبادات ميانه روى مطلوبست نه افراط و نه تفريط

[طواف حامل و محمول‌]

(و قال الهيثم بن عروة التّميمي لأبي عبد اللَّه صلوات اللَّه عليه انّي حملت امرأتي ثمّ طفت بها و كانت مريضة و انّي طفت بها بالبيت فى طواف الفريضة و بالصّفا و المروة و احتسبت بذلك لنفسي فهل يجزينى فقال نعم)

و به اسانيد صحيحه منقولست از هيثم كه گفت عرض نمودم به حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه كه من زن خود را دوش كردم چون بيمار بود و او را طواف و سعى فرمودم و از جهة خود نيز حساب كردم آيا