گرم كرده باشند و ليكن تفكيك ضمير مى‌شود پس حضرت امير فرمودند كه آن حضرت سر در آن آب داشتند و از آن آب نوشيدند و مرتبه ديگر به عمره فرمودند و به اسانيد متكثره كه چهل و چهار سند صحيح است از معاوية بن عمار منقولست از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه كه حضرت سيد الشهداء صلوات اللَّه عليه بقصد عمره بيرون رفتند و در راه بيمار شدند و اين خبر به حضرت امير المؤمنين صلوات اللَّه عليه رسيد و حضرت در مدينه بودند پس چون بطلب آن حضرت بيرون رفتند و در سقيا به آن حضرت رسيدند و آن حضرت بيمار بودند فرمودند كه چه حال دارى فرمودند كه درد سر دارم حضرت شترى طلبيدند و نحر فرمودند و سرش را تراشيدند و او را به مدينه آوردند و بعد از آن كه شفا يافتند متوجّه عمره شده به جا آوردند عرض نمودم كه در وقتى كه آن حضرت شفا يافتند حلال شد بر آن حضرت زنان فرمودند كه زنان حلال نمى‌شوند تا طواف و سعى واقع نشود عرض نمودم كه حضرت سيد المرسلين صلوات اللَّه عليه كه از حديبيه برگشتند زنان بر ايشان حلال شد با آن كه طواف خانه نكرده بودند حضرت فرمودند كه هر دو مثل يكديگر نيستند حضرت سيد الانبياء 6 مصدود بودند و حضرت سيّد الشهداء محصور بودند.

و بحسب ظاهر مخالفت هست ميان اين دو حديث صحيح ممكن است كه در دو وقت بوده باشد يا آن كه حضرت امير بحسب ظاهر نفرموده باشند به آن كه به طى الارض فرموده باشند و آن حضرت را برگردانيده باشند و به طى الارض آمده باشند يا به باطن رفته باشند و اول اظهر است و احتمال اشتباه يكى از راويين نيز محتمل است و اللَّه تعالى يعلم‌