از آن جمله به دوازده سند صحيح منقولست از حلبى كه گفت از آن حضرت صلوات اللَّه عليه سؤال كردم از شخصى كه فراموش كند كه در منى حلق يا تقصير كند تا آن كه از منى كوچ كند حضرت فرمودند كه بر مى‌گردد بمنى تا آن كه موى سر را در منى بيندازد به حلق يا تقصير و بر نو حاجى است كه سر بتراشد و به دوازده سند صحيح از مسمع منقولست كه آن حضرت صلوات اللَّه عليه فرمودند كه در راه سر بتراشد يا هر جا كه باشد و به دوازده سند صحيح منقولست از معاويه بن عمار كه آن حضرت صلوات اللَّه عليه فرمودند كه حضرت سيد الساجدين صلوات اللَّه عليه موى بدن مبارك را در منى دفن مى‌فرمودند در خيمه خود و مى‌فرمودند كه اين را مستحب مى‌دانستند و خود فرمودند كه مكروه است كه موى را از منى بيرون برند و هر كه بيرون برد مى‌بايد كه برگرداند مو را يعنى خود برگردد يا مو را بفرستد.

و در صحيح از آن حضرت صلوات اللَّه عليه منقولست كه بتحقيق كه هر گاه مؤمن سر را در منى بتراشد و موى سر را در منى دفن كند حق سبحانه و تعالى در روز قيامت هر مويى را زبان فصيحى كرامت فرمايد كه به نام صاحبش تلبيه بگويد و در بعضى از اخبار صريح وارد شده است كه مو را بفرستد تا دفن كنند و اظهر آنست كه مستحب است دفن كردن در منى و اگر تواند البته خود بيايد در صورت عمد و در نسيان مستحب است برگشتن و اگر مشگل باشد بفرستد تا در منى دفن كنند