نام کتاب : لوامع صاحبقرانی مشهور به شرح فقیه نویسنده : علامه مجلسی جلد : 8 صفحه : 29
بدان كه مشهور ميان اصحاب آنست كه اگر بيمارى داشته باشد كه
شعور نداشته باشد مانند بيهوش يا مرضى كه ضبط خود نتواند كرد چون اسهال: ديگرى به
نيابت ايشان مىكند و اگر عذر مرجو الزوال باشد صبر مىكند شايد خوب شود و خود
تواند كرد و الا نايب از جهة او مىكند و احاديث صحيحه بسيار بر اين معنى وارد
است
(و قدر روى معاوية بن
عمّار عنه صلوات اللَّه عليه رخصة فى الطّواف و الرّمى عنهما)
و بتحقيق كه وارد شده
است بعنوان رخصت به اسانيد صحيحه از آن حضرت صلوات اللَّه عليه و در طواف و رمى از
جانب كسير و مبطون، و ممكن است كه مراد از كسير كسى باشد كه از شتر افتاده باشد و
بدنش مجروح باشد و خوف تلويث مسجد بوده باشد يا آن كه عاجز باشد از حركت و در
مبطون كه خوف نجس شدن مسجد باشد ظاهر است و از اين جهت رخصت ناميده است كه اصل
آنست كه افعال را خود به جا آورد و چون فى الجمله اختيارى هست كه خود توانند كرد
نيابت بر سبيل رخصت است
(و قال فى الصّبيان
يطاف بهم و يرمى عنهم)
و در صحيح به اسانيد
متكثره منقولست از معاويه كه آن حضرت صلوات اللَّه عليه فرمودند در اطفال كه ايشان
را دوش مىكنند و بر دور كعبه مىگردانند و از جانب ايشان رمى جمار مىكنند يعنى
اولياء ايشان مانند پدر و جد يا هر مؤمنى ولى مؤمن است چنانكه فرموده است حق تعالى
شانه كه مؤمنان بعضى از ايشان ولايت دارند بر بعضى و اين حديث در صورتى است كه
اطفال مميّز نباشند و الا ايشان را به عبادت و افعال حج مىدارند چنانكه خواهد آمد
إن شاء اللَّه تعالى
نام کتاب : لوامع صاحبقرانی مشهور به شرح فقیه نویسنده : علامه مجلسی جلد : 8 صفحه : 29