باب الهدى يعطب او يهلك قبل ان يبلغ محلّه و ما جاء فى الاكل منه‌

[اگر قربانى به قبل از رسيدن به محل هلاك شود]

(روى معاوية بن عمّار عن ابى عبد اللَّه صلوات اللَّه عليه فى رجل ساق بدنة فنتجت قال ينحرها و ينحر ولدها و ان كان الهدى مضمونا فهلك اشترى مكانها و مكان ولدها)

اين بابى است در آن كه اگر هدى را شكستگى يا هلاكى واقع شود پيش از آن كه به محل خود رسد چه بايد كرد و كدامين هدى را مى‌توان خورد و كدام را نمى‌توان خورد به اسانيد اثنى عشر صحيح منقولست از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه در شخصى كه بدنه براند و بچه بياورد حضرت فرمودند كه آن هدى را و بچه‌اش را هر دو نحر مى‌كند، و اگر هدى مضمون باشد مثل كفارات و نذور و بميرد و بچه در شكمش باشد يا زاييده باشد و بچه‌اش بميرد بعوض هر دو مى‌خرد دو شتر.

و به سى و دو سند صحيح منقولست كه محمد بن مسلم گفت از احدهما صلوات اللَّه عليهما سؤال كردم از هديى كه آن را إشعار يا تقليد كرده باشند و تلف شود حضرت فرمودند كه اگر هدى سنتى است بر او چيزى نيست و مرده را حق سبحانه و تعالى از او بكشته حساب مى‌فرمايد و اگر جزاء و كفاره يا نذر باشد بر او لازم است كه بدلش را بخرد.