است در آن كه مضاعف است يا ناقص و هر دو به يك معنى است و بعد از اين هست كه حضرت فرمودند كه سايل آنست كه بدست خود سؤال مى‌كند و بائس: فقير است.

و به دوازده سند صحيح از سيف تمار منقولست كه حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه فرمودند كه سعد بحج آمده بود و ملاقات كرد پدرم را و گفت هدى رانده‌ام چه كنم پدرم فرمودند كه ثلثى را به اهل خود خوران و ثلثى را به قانع و معتر ده و سه يك را به مساكين خوران پس عرض نمودم كه مساكين سايلانند حضرت فرمودند كه بلى و فرمودند كه قانع كسى است كه اگر يك پاره گوشت از جهة او بفرستى يا بيشتر به آن قناعت مى‌كند، و معتر توقعش بيشتر است و غنى تر از قانع است خود را مى‌نمايد و سؤال نمى‌كند.

و اولى آنست كه هر چه از جهة هم‌سايگان فرستد: از جهة قانع و معتر هم‌سايه بفرستد نه از جهة اغنياء و از ثلث خود از جهة هم‌سايگان غنى بفرستد و از اين باب اخبار بسيار است‌

[تقسيم قربانى‌]

(و كان علىّ بن الحسين صلوات اللَّه عليهما و ابو جعفر صلوات اللَّه عليه يتصدّقان بثلث على جيرانهم و بثلث على السّؤّال و ثلث يمسكانه لأهل البيت)

و در صحيح منقولست از ابو جميله كه گفت سؤال كردم از گوشت قربانى از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه حضرت فرمودند كه حضرت سيد السّاجدين و حضرت امام محمد باقر صلوات اللَّه عليهما ثلثى را تصدق مى‌فرمودند بر هم‌سايگان و ثلثى را بر مساكين و ثلثى را از جهة اهل خانه نگاه مى‌داشتند.