(و روى انّ الجزور يجزى عن عشرة نفر متفرّقين)

و كالصحيح منقولست از سكونى از حضرت امير المؤمنين صلوات اللَّه عليه كه گاو يك ساله پا در دو مجزيست از سه كس كه در يك خانه باشند، و گاو دو ساله پا در سه مجزيست از هفت نفر متفرق و شتر بزرگ مجزيست از ده نفر متفرق كه از يك خانه نباشند.

و به دوازده سند صحيح منقولست از حلبى از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه كه مجزيست گاو ماده و شتر در شهرها از هفت كس.

و در منى مجزى نيست مگر از يك كس.

و به هيجده سند صحيح منقول است از محمد بن مسلم از احدهما صلوات اللَّه عليهما كه فرمودند كه در منى مجزى نيست مگر از يك كس و امثال اين حديث بسيار است و محمولست در آن كه در قربانى صحيح است و در هدى صحيح نيست و در هدى شارع بدل مقرر فرموده است كه ده روز روزه بگيرند و قربانى بدل ندارد يكى از هفت و هفتاد مجزيست‌

(و اذا عزّت الاضاحىّ اجزات شاة عن سبعين)

و هر گاه عزيز و كم ياب شود قربانى مجزيست گوسفندى از هفتاد كس و بر اين مضمون احاديث حسن كالصحيح و موثق كالصحيح و قوى كالصحيح از ائمه هدى صلوات اللَّه عليهم وارد شده است و در صحيح از حضرت امام موسى كاظم صلوات عليه منقولست كه در هدى تمتع جايز نيست مگر يكى از يكى‌

[شتر پنج ساله كفايت مى‌كند]

(و لا يجوز فى الاضاحىّ من البدن الّا الثّنىّ و هو الّذى تمّ له خمس سنين و دخل فى السّادسة و يجزى من المعز و البقر الثّنىّ و هو الّذى تمّ‌